Zaman-zaman özümüzdən uzaqlaşırıq. Bu uzaqlaşmanı əlbət ki, hiss etmirik, anlamırıq. Hiss etsək, özümüzü "kənardan görə bilsək” idarə edərdik vəziyyəti. Uzaqlaşma yaxşılığa doğru olarsa, nə gözəl. Qoy davam etsin nə qədər istərsə. Ucal ucaldığın qədər! Çox təəssüf ki, bəzən əks istiqamətdə də olur.
Soyuq bir payız axşamı... Sakit, səssiz bir ev. Evin pəncərələri açıq. Çöldəki külək evə daxil olur . Evdə sanki bir vıyıltı var. Külək evin hər yerini gəzir-sanki layla çalır.
Lirika |
Oxunub: 954 |
Author: nuna |
Əlavə etdi: nuna |
Tarix: 08.06.2010
| Şərhlər (2)
